Wat een gekte in de wereld momenteel. Hoe ga jij daarmee om?
Ik voel er geregeld onrust over. En ik heb ook te doen met mijn ouders, die zoveel waar ze in hun leven voor gestreden hebben onder hun ogen zien afbrokkelen. Om maar te zwijgen over (de generatie van) mijn kinderen, die het hiermee moeten doen. De neiging om wat er gaande is te willen begrijpen, brengt me niet verder. Zoveel stromingen, zoveel filosofieën, ogenschijnlijke waarheden. Woorden helpen me niet meer om hart en buik gerust te stellen.
Wat ook niet helpt is om me ervoor af te sluiten of juist veel nieuws te volgen. Ik registreer dat het kind in mij zich onmachtig voelt en nog steeds de wereld van die onrust wil redden. (Bij mij uit die onmacht zich in een reflex: iedereen willen helpen die naar me uitreikt. Nee zeggen voelt dan willekeurig. Dat zit diep — een oud patroon uit mijn familie.)
Wat me wél helpt – en misschien jou ook.
De uitdaging aangaan die er altijd al is: zijn met álles wat er is. Zonder oordeel, zonder verhaal. Zien dat er geen licht is zonder schaduw en dus ook zijn met die donkerte.
Niet strijden maar aankijken. Dat gaat voorbij het hoofd, voorbij de emoties die je voelt, voorbij wat eerlijk of rechtvaardig is.
Kiezen. Me concentreren op wat ik vanuit wie ik ben en waar ik voel dat het klopt bij kan en wíl dragen. Wat het is, in welke orde van grootte, het maakt niet uit. Zolang het maar een beweging vanuit liefde en plezier is, en niet vanuit schuld.
Onthaasten, tijd nemen voor mezelf. Om alles wat het oproept door te laten stromen. Nu, lijf, adem; terug naar de kern.
Me te richten op dat wat me dierbaar is en waar ik wél invloed op heb.
Dit brengt rust, kracht en liefde.
Onrust, irritatie, schuldgevoel? De drang om te redden of alles te willen begrijpen? Herken in deze signalen een uitnodiging: tijd om terug te keren naar de kern. Naar jouw kern.
Terug naar de kern, wat helpt jou om daar te komen?
En verder…. De natuur in!
Het seizoen om meer buiten te zijn is in volle gang. Hoe mooi is het om er een dag alleen op uit trekken en tijdens die dag de antwoorden te vinden op een vraag die jou nu bezig houdt, In leven, in leiderschap.
Een unieke manier om terug te gaan naar de essentie is de naar-de- kern-dag- in de natuur. Jij bepaalt waar en wanneer je gaat, Ik loop aan de hand van audio’s en opdrachtkaarten met je mee. En ik spreek je vooraf om samen je startvraag af te stemmen en achteraf zodat je inzicht om kan zetten in concrete stappen.
De kerndag bestaat al een poosje maar de afgelopen weken hebben we alle kaarten en oefeningen opnieuw onder de loep genomen en een aantal aanpassingen gedaan, om het geheel nog krachtiger te maken. Ik ben benieuwd wat te ervan vindt.
Waarom nemen verstandige leiders soms zulke verkeerde beslissingen?
Ik maak het vaak mee in mijn werk. Er staat druk op de ketel bij een directieteam en er moeten snel strategische besluiten genomen worden. Men is ervan overtuigd dat deze vanuit een goed afwegingskader genomen zijn, maar in werkelijk hebben emotionele reacties een leidende rol gespeeld. Pijnlijk voor de omgeving…
Hoe kan dat toch?
In dit artikel onderzoek ik de verborgen invloed van emoties op strategische besluitvorming. En hoe je als leider, door je intuïtie serieus te nemen, wél tot gedragen, duurzame besluiten kan komen.
Voor wie de moed heeft zichzelf onder de loep te nemen:
Welke valkuilen herken jij in jouw team?
